O wystawie
Mia ART GALLERY zaprasza na niecodzienny mariaż artystyczny: proza poetycka Andrzeja Saja połączona z fotografiami Janusza Leśniaka, wydawnictwo i wystawa, inspiracja i jej efekt.
Czym jest twórczość, jakie ma źródło, z czego wynika potrzeba nazywania słowem, obrazem i dźwiękiem tego, co ulotne, co jest niepokojem, niewyjaśnioną tęsknotą?
Kolejna publikacja w ramach Let’s talk about Art! to rzecz o tworzeniu, okiem doświadczonego, krytycznego obserwatora twórczości innych, to spotkanie z mitycznym Orfeuszem i jego pasją, to spotkanie również z niezwykłymi fotografiami skrywającymi w sobie orfickie tajemnice.
Książka Andrzeja Saja to zbiór tekstów eseistycznych oraz proza poetycka. Zainspirowane greckim mitem o losach Orfeusza i Eurydyki, odnoszą się do współczesnych problemów interpretacji procesu twórczego, w tym „gestu” fotograficznego, warunków, w jakich możliwy jest proces zapisu tego ulotnego wymiaru rzeczywistości, której uosobieniem jest utracona Eurydyka, a znakomite fotografie cieni Janusza Leśniaka to inspiracja i ilustracja tego procesu.
Nota o publikacji „Gest Orfeusza”
W książce zebrano teksty eseistyczne oraz prozę poetycką zainspirowaną greckim mitem o losach Orfeusza i Eurydyki, a odnoszące się do współczesnych problemów interpretacji procesu twórczego, w tym „gestu” fotograficznego. Stąd w części pierwszej zaprezentowano esej dotyczący warunków w jakich możliwy byłby proces zapisu (fotograficznego) tego ulotnego wymiaru rzeczywistości, której uosobieniem może być „utracona” Eurydyka. Pewną ilustrację tego procesu przedstawiają znakomite fotografie „cieni” Janusza Leśniaka; (osobną interpretację jego twórczości podejmuje tekst zamykający książkę, pt. „Spojrzenie stamtąd”).
W kolejnych częściach publikacji zamieszczono fragmenty prozy poetyckiej i teksty poetyckie reinterpretujące mit orficki – już w oparciu o subiektywne wyobrażenia autora, w tym w jego (mitu) odwróceniu bądź zaprzeczeniu. „Orfeusz w piekle sztuki” oraz „Przypisy do Orfeusza” i „Przypisy do Eurydyki” są tego dowodem , odsyłającym do odczuć i wrażliwości odbiorczych bardziej niż do ich możliwości poznawczych.
Mit o Orfeuszu – to w istocie symbol na tyle pojemny by odnieść się z jego pomocą do tego czym jest twórczość (i sztuka), czym jest jej percepcja – czyli „zejście” w tym celu w podziemia świadomości (Pamięci) i powrót z obrazem (wyobrażeniem) tego co niejako „utraciło się” (zalegało w podświadomości). Powrót z obrazem -- i tylko tyle – jest na pewno wyrazem celu sztuki, a także sprzyja odbiorowi jej ulotności, jej znikania i trudu obecności. I co -- jak wiadomo – może kończyć się pewną klęską: w tym sensie, że nie zawsze i nie do końca uwidaczniają się wszelkie cechy fizyczne i duchowe tego „obiektu”, który twórca usiłuje „stamtąd”, na jaw oczywistości , wyprowadzić. Jednak zawsze, i jak zwykle, może on przywracać swą twórczością owe idee i obrazy ten stan rzeczy re-prezentujące.
Jak pisze Andrzej Saj:
„Mity – te najstarsze narracje naszej kultury ... co mogą nam dzisiaj jeszcze powiedzieć? Czy wciąż niosą wiedzę o życiu, o człowieku, czy nadal poruszają? To swoiste inskrypcje na pomnikach naszej kultury; niektóre już nieco zatarte, wypłowiałe, ale inne – ciągle żywe, krwawiące. Bo ból jest esencją poezji, ból istnienia powoduje sztuką... więc symboliczny gest Orfeusza stanowi o naszej woli przywrócenia pełni wolności w dysponowaniu naszą Pamięcią i Niepamięcią. A to oznacza, że można się tej mitologii także przeciwstawić, tworząc niejako własną opowieść lub inny medialny przekaz.”
Janusz Leśniak - znany jako autor „fotografii ze swoim cieniem” nazywanych leśniakami. Od połowy lat 80. skupiony wyłącznie na fotografowaniucienia. Od 2010. rozpoczął cykl nazywany leśniaki-mandale. W początkowym okresie swoich związków z filmem zajmował się dokumentem w telewizji. Obecnie realizuje filmy animowane w oparciu o swoją twórczość w dziedzinie fotografii.
Jego prace znajdują się w Museum of Modern Art w Nowym Jorku - MoMA (USA), Bibliothèque nationale de France w Paryżu (Francja), Canadian Museum of Civilization w Gatineau/Ottawa (Kanada), Muzeum Narodowym w Krakowie, Muzeum Historii Fotografii w Krakowie i innych zbiorach. Pokazuje swoje prace na wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce i na świecie. Mieszka i pracuje w Krakowie.
Dr Andrzej Saj – wykładowca historii architektury wnętrz i dizajnu w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, krytyk sztuki i fotografii; autor licznych publikacji o tej tematyce w czasopismach i wydawnictwach zwartych. Kurator wielu wystaw sztuki i fotografii. Założyciel w 1991 r. i redaktor naczelny Pisma Artystycznego „Format” oraz „biblioteki Formatu”, w której ukazało się szereg książek z zakresu literatury i eseistyki. Literacko debiutował w 1977 r. tomikiem poezji w „Ossolineum”.